آنچه بیش از هر عاملی به موضوع همت مضاعف و کار مضاعف ارتباط پیدا می‌کند نهادینه کردن فرهنگ کار و تلاش است که انتظار بر این بود دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی به‌صورت ضربتی تلاش‌های خود را روانشناسانه و البته به‌صورت غیرمستقیم و جدی آغاز می‌کردند تا در فضای عمومی کشور و حتی کتب درسی مدارس و دانشگاه‌ها ردپایی از شعار سال دیده می‌شد و صد حیف که این مهم انجام نشد و متأسفانه در فراگیرترین رسانه کشور که همان صداوسیماست نیز اقدام جدی انجام نگرفت .
همچنین در بخش‌های مختلف این رسانه و شبکه‌های گوناگون رادیویی و تلویزیونی و با در نظر داشتن مخاطبان متفاوت اقدام شایسته‌ای برای تبلیغ و ترویج فرهنگ کار و همت دوچندان انجام نشد و فرصت4.5 ماهه باقیمانده تا پایان سال نیز شاید چون گذشته مصروف امور دست‌چندم شود.
برحسب سنت مألوف چون سال‌های گذشته دستگاه‌های مسئول در آخر سال آمارهای بالا با کتابچه‌های رنگارنگ و گران‌قیمت از فعالیت‌های خود در زمینه تلاش برای تحقق شعار سال ارائه می‌دهند که حقیقتا یک رفع تکلیف است و نخ‌نما و تکراری نیز شده است.
فرهنگ رفتاری بسیاری از مردم ما مبین این است که افراد به‌صورت شایسته از مسئولیت‌ها و فرصت‌های مطلوبی که در اختیار آنها قرار داده شده استفاده بهینه نمی‌کنند و حتی بسیاری از ایشان گران‌قیمت‌ترین کالای خود را که عمر نام دارد به ثمن بخس و به ارزانی هدر می‌دهند، درصورتی‌که این عمر باید در جهت ارزش‌آفرینی و کسب سود اخروی و دنیوی مصرف شود و از این اسفبارتر اینکه عده‌ای دچار خسران شوند و عمر خود را در راه باطل صرف نمایند.
تا زمانی‌که ارزش زمان برای ما روشن نشود و ندانیم در کاروان بشری، آحاد جامعه انسانی با سرعت نور به سوی پیشرفت در حرکت هستند و رقابتی بی‌سابقه بین جوامع وجود دارد، اینقدر به‌آرامی از کنار واقعیات نمی‌گذریم و منطق روشن‌بینی و خردپذیری و عقل‌گرایی را با احساسات خویش توأم می‌کنیم.
اینکه چرا این حس ایجاد نمی‌شود و به‌‌رغم فرمایش صریح ولی امر مسلمین مبنی بر کار جدی و تلاش دوچندان برای جبران عقب‌ماندگی‌ها و عقب نگه‌داشتن‌ها، کار درخوری انجام نگرفته، نشانه آن است که هنوز عزم جدی در کسانی‌که بر مناصب تکیه دارند ایجاد نشده و تا زمانی‌که مسئولان و نخبگان ابزاری و فکری ما به خود نیایند و اهمیت موضوع را درک نکنند و به‌صورت عملی در هر بخشی تلاش و حرکت را جدی نگیرند اقدام مؤثری حاصل نمی‌شود.
نیاز امروز ایران همت مضاعف و تلاش دوچندان هرکسی با هر مسئولیتی در هر صنفی است. آن کس که در پارلمان است اگر قانونی تصویب کند که ضمانت اجرایی ندارد و آن کس که در قوه مجریه است بی‌توجه به قانون باشد و به‌جای تلاش، انرژی و توان موجود صرف اصطکاک و توقف یکدیگر و تسری نزاع و تنش به درون جامعه شود نشان از آن است که هنوز بسیاری از مسئولان که باید بیش از هر زمانی به حقیقت موضوع آگاه باشند دچار غفلت شده‌اند و وقت و امکانات جامعه را به‌جای تلاش برای حل مشکلات به رقابت‌های سیاسی و شاخ و شانه کشیدن‌های حزبی، باندی و سیاسی مصروف می‌کنند.
انتظار این است که در فرصت باقیمانده 2 کار انجام شود. ابتدا اینکه دستگاه‌ها به مردم گزارش دهند چه اندازه برای تحقق شعار همت مضاعف و کار مضاعف قدم جدی برداشته‌اند و اجازه بدهند جامعه نقد منصفانه‌ای از آنها انجام بدهد. در مرحله بعد از فرصت باقیمانده استفاده کنند و به‌صورت ضربتی کار و تلاش را جدی بگیرند و هرکسی هر مسئولیتی که در اختیار دارد با در نظر گرفتن وجدان خود کار خود را به‌نحو احسن انجام دهد تا این واقعیت روشن شود که اگر صاحبان مناصب، وجدان کاری و انضباط اجتماعی را جدی بگیرند حتما این تغییر رفتار در مردم و مخاطبان آنها به‌سرعت خود را آشکار خواهد کرد.
